Ja ja, het regent weer bij aankomst. Sterker nog, met bakken komt het naar beneden. De minivan zet ons af op het busstation van Phang Nga. Dit is tegen de afspraak, want we zouden tot aan ons guesthouse gebracht worden, maar de taalbarriere staat een goede discussie hierover in de weg. Omdat we weten dat het guesthouse op loopafstand is en we op het busstation kunnen schuilen laten we laten het maar zo. Een geluk bij een ongeluk, bij het busstation kunnen we voor morgen een plek in een longtaiboat reserveren om de baai te bezichtigen. Door deze boeking krijgen we een gratis lift in een song-thaew naar het guesthouse. Bij gelegenheid zal ik een foto plaatsen van een song-thaew, maar denk aan een pick-up met houten kooi waar je in kan zitten.

Phang Nga town is op zich niet zo interessant en bestaat uit niet meer dan een paar stoffige en viezige straten, maar dan wel op een sublieme locatie. Als je omhoog kijkt zie je direct de hoge kalksteen rotsen afgetekend tegen de blauwe luchten (als de tropische bui voorbij is). De stad (of eigenlijk meer dorp) doet verder een beetje naargeestig aan.

De baai

De volgende dag monsteren we aan in de longtailboat. Een hele grote boot alleen voor ons! Eerst een stukje varen tussen de doodstille dichtbegroeide mangroven en daarna de baai in. Ontelbare en hoge, soms wel meer dan 200m, kalkstenen rotsen rijzen plotseling met haarscherpe steile wanden op uit de zee. De schoonheid is overweldigend. Dit is de reden waarom we Phang Nga Bay wilden bezoeken. Sommige rotsen zijn zo uitgehold door het water dat er een tunnel is ontstaan, compleet met grote druipstenen vanaf het plafond, waar je doorheen kunt varen.

Uiteraard brengen we ook een bezoekje aan het zgn 'James Bond eiland'. Jeweetwel, het eiland dat figureerde als de hideaway van mega-slechterik Mr. Scaramanga die in 'the man with the golden gun' door Roger Moore vakkundig een kopje kleiner werd gemaakt. Een beetje een tourist trap was het wel, maar niettemin leuk om te zien. Net als trouwens het moslim-dorp op palen in de baai. Zogenaamd een kijkje in het authentieke traditionele leven van de sea gypsies. In werkelijkheid niets anders dan een aaneengesloten rij van kraampjes met de gebruikelijke souvenir rommel en veel te dure package-tours restaurants. De ene na de andere volgeladen longtailboat legt hier aan om de toeristen als vee naar binnen te drijven. Ach ja, wij zijn ook maar toeristen dus we doen gewoon mee, maar als je door alle commercie heen kunt kijken zie je toch wel degelijk hoe de bewoners hier met elkaar leven en samenwerken in groepen. Dit alles terzijde hebben we toch weer een schitterende omgeving kunnen bezoeken en beseffen we weer even hoe bevoorrecht we zijn.

Randy