Ergens in de voormiddag landen we op Suvarnabhumi Airport (spreek uit: suvannapoem èpowt). Immigration en de koffers ophalen zijn in een oogwenk gebeurd en vervolgens boeken we op de 4^e verdieping vast een enkeltje naar Koh Samui voor de 2^e September. Dan lopen we voor het eerst naar buiten de airco uit en we maken ons op voor de vochtige, warme, benauwde deken die zo kenmerkend is voor het eerste contact met het thaise klimaat.

Sinds vorige week is er eindelijk een supersnelle skytrain verbinding tussen de luchthaven en Bangkok centrum. Echter, onze bestemming khao san road is nog altijd verstoken van skytrain en metro verkeer en daarom besluiten we taxi te nemen. Over de verschillende taxi- systeem in Bangkok valt nog wel het nodige te vertellen (zie tips).

We hebben voor 2 nachten een hotel gereserveerd aan Rambuttri Road in het verlengde van Khao San Road, midden in de backpackers wijk van Bangkok. Hoewel wij natuurlijk geen echte backpackers zijn kan dat eigenlijk ook niet gezegd worden van de meeste bezoekers hier (ik zou een behoorlijk uitgebreide discussie kunnen voeren over de definitie en de interpretatie van het begrip ‘backpacker'). De accommodatie in deze wijk is echter legio en goed geprijsd, terwijl alle faciliteiten bij de hand zijn dus een zeer comfortabele plek om korte tijd te verblijven. Na ons intrek te hebben genomen in het hotel is het eerste wat we doen een verfrissende douche nemen om daarna op een van de vele (overdekte) terrassen ons eerste en welverdiende thais bier te nuttigen. We lopen wat rond, eten pad thai en banana pancakes, ondertussen kreetjes slakend van herkenning (zowel positief als negatief). Zonder ook maar één thaise rat te hebben gezien gaan we al vroeg naar bed om de jetlag er af te slapen.

1 September 2010

Fietsen in Bangkok

Om 09.00uur moeten we ons melden bij het Grand China Princess Hotel in Chinatown waar we ons aangemeld hebben om te gaan fietsen met Co van Kessel Bike tours. Vorig jaar hebben we de halve dag gedaan en dit was ons dermate goed bevallen dat we dit keer voor de volle dag opteren. Hoewel de lobby vol loopt met fietsminnende nederlanders zijn wij de enigen voor de volle dagtocht. Derhalve krijgen we een private tour van gids Amy die voorop zal fietsen. Amy is 26 jaar (en net zoals de meeste thaise vrouwen van deze leeftijd nog behoorlijk meisjesachtig) en komt oorspronkelijk uit Chiang Rai. Hoewel afgestudeerd aan de Bangkok University in business management heeft ze haar bijbaantje als fiets tourguide nooit vaarwel kunnen zeggen. Vorig jaar nog had ze Sonja Bakker in haar groep die tijdens de lunch alleen maar fruit at (een enkel hapje curry om te proeven) en groene thee dronk. Gedurende de dag blijkt dat Amy een aardig nederlands vocabulair heeft opgedaan (afstappuh, paas op je hoof, hier naar links......nee, naar links zei ik toch) en bovendien over een aanstekelijk gevoel voor humor beschikt.

Nadat we in de parkeergarage een fiets hebben uitgezocht, type grote kinderfiets van chinese makelij met mandje voorop, gaan we op pad. De tocht voert dwars door de nauwe straatjes van Chinatown, langs marktkramen met allerlei, soms ondefineerbare, etenswaren. Letterlijk door achtertuinen, woonkamers en langs kleine verborgen chinese tempeltjes. Gewoon over de stoep en soms overstekend bij gigantisch drukke verkeerpleinen waar Amy het verkeer stillegd door met ware doodsverachting gewoon de weg op te rijden met haar gele petje zwaaiend boven haar hoofd. De thai op straat stappen vriendelijk opzij als we ze achterop de hielen rijden, de bewoners van de binnenplaatsjes zwaaien lachend en roepen hallo als we onhandig tussen hun tafeltjes en stoeltjes door manouvreren. Als we via de brug de Chao Praya oversteken veranderd de omgeving van stads in dorps, van drukte naar rust. Langs de ontelbare khlongs (kanalen) zijn betonnen paden op palen aangelegd van nauwelijks een meter breed en soms half versperd door een telefoonpaal of een slapende hond. Hier fietsen wij overheen (niet de palen en de honden), af en toe een tegenligger op de brommer of te voet ontwijkend.

Onderweg maken we gebruik van diverse vervoersmiddelen waar de fietsen gewoon in worden getild. Tussen het fietsen door zitten we achtereenvolgens in de trein, longtailboat en skytrain. We doen diverse (niet voor de hand liggende) bezienswaardigheden aan, zoals de discotempel en een bladgoud smederij. Af en toe stoppen we voor water bij een lokaal winkeltje wat vaak niet meer is dan een woonkamer met open pui waar de drankjes vanuit een grote koelbox met ijs worden verstrekt. De lunch wordt genuttigd in een klein restaurantje in de islamitische wijk. Teruggekomen bij het startpunt zeggen we Amy gedag en gaan we met de Express Boat terug naar ons hotel.

's Avonds doen we nog een rondje Khoa San/Rambuttri en een eenvoudige maaltijd, waarna we weer vroeg de slaap vatten.